به گزارش خبرنگار شورا تریبون،محمد امیرخانی فرخد رئیس شورای اسلامی روستای فرخد در گفتگوی اختصاصی با شورا تریبون گفت: در یکی از روزهای ابری و بهاری اوایل سال جاری، حادثه‌ای ساده اما پرپیامد، زندگی روزمره صدها نفر از اهالی روستای بزرگ فَرُّخَد قمصر خراسان را تحت تأثیر قرار داد. یک دستگاه کامیون با ارتفاعی اندکی بیش از حد مجاز، هنگام عبور از زیر پل فلزی عابر پیاده در کیلومتر ۹ جاده کلات، با سازه پل برخورد کرد و موجب آسیب جدی به آن شد. این پل که سال‌ها نقش حیاتی در عبور ایمن عابرین ایفا می‌کرد، ناگهان به یک خطر بالقوه بدل شد.
امیرخانی ادامه داد: راهداری در نخستین اقدام، ورودی‌های پل را مسدود کرد،به طوری که در ماه محرم، پل توسط جرثقیل باز شد و به شانه خاکی سمت راست جاده منتقل گردید. اما از آن زمان تاکنون، هیچ اقدام اجرایی برای بازسازی، نصب مجدد یا جایگزینی پل صورت نگرفته است.
وی اظهار داشت: این سکوت، در برابر مطالبه‌ای عمومی، نه‌تنها غیرقابل توجیه بلکه نگران‌کننده است.
حال چرا این پل حیاتی است؟
روستای فرخد، با جمعیتی قابل توجه، در دو سوی جاده کلات گسترده شده است. داروخانه، آرامستان، تالارهای مراسم، ایستگاه‌های اتوبوس‌های تو راهی، مدارس، و مراکز خدماتی در سمت مقابل قرار دارند. این یعنی حجم بالایی از تردد روزانه عابرین پیاده، از جمله دانش‌آموزان، سالمندان، بیماران و زنان خانه‌دار.
نبود پل عابر، مردم را ناگزیر به عبور مستقیم از عرض جاده‌ای پرتردد کرده است؛ جاده‌ای که خودروهای سنگین و سبک با سرعت بالا در آن تردد دارند. متأسفانه، در همین محل، یک مورد تصادف منجر به آسیب‌دیدگی آقای غلامعلی دشتبان رخ داده است. این حادثه، زنگ خطری بود که باید جدی گرفته می‌شد.
مسئولان در جریان‌اند، اما چرا اقدامی نمی‌شود؟
گشت‌های راهداری و راهنمایی و رانندگی، به‌صورت مستمر در این مسیر در حال تردد هستند و خود شاهد عبور خطرناک مردم از عرض جاده‌اند. پیگیری‌های مردمی، مکاتبات شورا، و مراجعات حضوری به ادارات مربوطه انجام شده، اما نتیجه‌ای حاصل نشده است. این بی‌توجهی، نه‌تنها امنیت مردم را تهدید می‌کند، بلکه اعتماد عمومی را نیز خدشه‌دار می‌سازد.
مطالبه‌ای روشن، خواسته‌ای انسانی
اهالی روستای فرخد، خواستار رسیدگی فوری مسئولان محترم راهداری، فرمانداری، و اداره کل حمل‌ونقل جاده‌ای استان خراسان رضوی هستیم. بازسازی یا نصب مجدد پل عابر پیاده، نه‌تنها یک ضرورت عمرانی، بلکه یک مطالبه انسانی و ایمنی است. هر روز تأخیر، یعنی احتمال وقوع حادثه‌ای دیگر؛ حادثه‌ای که شاید دیگر قابل جبران نباشد.
ثبت دیدگاه